هلیکوپتر آلوئت 3 (Alouette III) یک هلیکوپتر تک موتوره، چند منظوره و سبک است که با کد SA 316B ابتدا در شرکت Sud Aviation جنوب فرانسه طراحی و تولید شد و سپس تولید آن در شرکت Aérospatiale فرانسه ادامه پیدا کرد. در سال 1956 مهندسان شرکت Sud Aviation (هوانوردی جنوب) تصمیم گرفتند مدل پیشرفته‎تر و بهینه‎تر هلیکوپتر آلوئت 2 را طراحی کنند. نتیجه، هلیکوپتری بود با ظرفیت 7 نفر (1 خلبان و 6 مسافر) روی سه ارابه فرود با قابلیت تاکسی کردن و استرینگ. این هواگرد جدید قادر بود (در شرایط استاندارد و سطح دریا) تا ارتفاع 5 هزار متر اوج بگیرد و در دمای بیرونی 50 درجه سانتیگراد با قابلیت اطمینان بالایی امکان پرواز داشت. امکان نصب بالابر (Hoist) با ظرفیت 175 کیلوگرم و انجام عملیات امدادی به واسطه امکان جا دادن دو برانکارد در داخل کابین با نظارت همزمان متخصص اورژانس، از این هلیکوپتر ابزاری عالی در عملیات امدادی ساخته بود. همچنین توانایی حمل بار داخلی تا 740 کیلوگرم و حمل بار خارجی (Cargo hook) تا 750 کیلوگرم نیز از توانایی‎های لوجستیک این وسیله است. پرواز نسخه ابتدایی در تاریخ 28 فوریه 1959 به ثبت رسید و سه ماه بعد این هلیکوپتر توانست با 7 سرنشین در ارتفاع 4150 متر بالاتر از سطح دریا و در دمای 20- درجه سانتیگراد روی قله مون بلان (بلندترین قله رشته کوه‎های آلپ) فرود بیاید. 1437مین و آخرین آلوئت 3 در سال 1979 تولید شد و در سال 1985 آخرین نسخه آن فروش رفت. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت مدل Artouste IIIB ساخت شرکت توربومکا (Turbomeca) فرانسه ظرفیت مخزن سوخت: 575 لیتر نوع سوخت: Jet A1, Jet A, Jet B, JP-4, JP-5 ظرفیت: 7 نفر (1 خلبان و 6 سرنشین یا 2 خلبان و 5 سرنشین) طول: 10.03 متر قطر دیسک ملخ: 11.02 متر ارتفاع: 3 متر حداکثر سرعت: 210 کیلومتر بر ساعت برد پروازی: 540 کلیومتر کاربری: چند منظوره شامل حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

هلیکوپتر لاما (Lama) یک هلیکوپتر تک موتوره، چند منظوره و سبک است که با کد SA 315B در شرکت Sud Aviation (هوانوردی جنوب) فرانسه طراحی و تولید شد. این هلیکوپتر در سال 1968 و از روی هلیکوپتر آلوئت 2 برای نیروی هوایی هند ساخته شد و هدف از تولید آن پرواز در ارتفاع و درجه حرارت بالا بود. لاما دارای مشخصات بدنه آلوئت 2 و موتور و سیستم انتقال قدرت آلوئت 3 است. نخستین پرواز این هلیکوپتر در تاریخ 17 مارچ 1969 انجام شد و در 30 سپتامبر 1970 مجوز پرواز را به دست آورد. شهرت و کارکرد عالی آلوئت 2 و 3 توانست خیلی زود موفقیت فروش لاما را تضمین کند. در 21 ژوئن 1972 لاما توانست تا ارتفاع 40.814 پایی (12.442 متری) اوج بگیرد و رکورد صعود به ارتفاع توسط هلیکوپتر را از آن خود کند. پس از صعود به این ارتفاع، موتور خاموش (Flameout) شد و ژان بولت (Jean Boulet) خلبان آن پرواز توانست هلیکوپتر را به سلامت به زمین بنشاند و رکورد مرتفع‎ترین فرود با چرخش خودکار (Autorotation) را هم به نام خودش و لاما به ثبت برساند. لاما در سال 1969 رکورد دیگری را هم ثبت کرد. این هلیکوپتر که به حمل بار در ارتفاع بالا شهره بود، توانست با دو سرنشین و 120 کیلوگرم سوخت، در ارتفاع 7500 متری فرود بیاید. ارتفاعی که با این شرایط و وزن هرگز به آن دست پیدا نشده بود. لاما قادر است 1000 کیلوگرم بار خارجی (Cargo hook) را تا ارتفاع 2500 متری حمل کند. همچنین امکان نصب بالابر (Hoist) با ظرفیت 160 کیلوگرم و حمل بار خارجی تا حداکثر 1135 کیلوگرم با امکان ثبات عالی در شناوری روی هوا (Hover) از قابلیت‎های مهم این هلیکوپتر است. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت مدل Artouste IIIB ساخت شرکت توربومکا (Turbomeca) فرانسه ظرفیت مخزن سوخت: 575 لیتر نوع سوخت: Jet A1, Jet A, Jet B, JP-4, JP-5 ظرفیت: 5 نفر (1 خلبان و 4 سرنشین یا 2 خلبان و 3 سرنشین) طول: 10.24 متر قطر دیسک ملخ: 11.02 متر ارتفاع: 3.09 متر حداکثر سرعت: 192 کیلومتر بر ساعت برد پروازی: 515 کیلومتر کاربری: چند منظوره شامل حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

هلیکوپتر اکوریل (Écureuil) یک هلیکوپتر مدرنِ تک موتوره، چند منظوره، سبک و "فاتح اورست" است که با کد AS350 (و با نام تجاری AStar در امریکای شمالی) ابتدا در در شرکت (Aérospatiale) فرانسه و سپس در شرکت یوروکوپتر (Eurocopter) (ایرباس هلیکوپتر فعلی) در کشور فرانسه تولید شد. در دهه 1970 میلادی بود که شرکت Aérospatiale برای جایگزینی هلیکوپترهای آلوئت، هلیکوپتر غزال (Gazelle) را تولید کرد. این هلیکوپتر فروش نظامی خوب ولی غیرنظامی نه چندان خوبی را تجربه کرد و از این رو لزوم طراحی هلیکوپتر دیگری احساس شد تا بتواند در بخش غیرنظامی با هلیکوپتر بل 206 رقابت کند. در نتیجه این تلاش‎ها، در تاریخ 27 ژوئن 1974 هلیکوپتر متحول شده‎ای از نظر ساختاری به کد AS350 متولد شد تا چهارمین نسل تولید هلیکوپتر در فرانسه لقب بگیرد و فروش آن از سال 1978 آغاز گردید. از آن زمان تاکنون این هلیکوپتر دستخوش تغییرات زیادی شده است – بدنه همان بدنه نخستین باقی ماند ولی تغییراتی در سیستیم انتقال قدرت، موتور و اویونیک آن اتفاق افتاده است. در 6 فوریه 1987 مدل B2 و در 1 مارچ 1997 مدل B3 این هلیکوپتر تولید شدند. (در پی ادغام دو شرکت ائروسپاسیال (Aérospatiale) و دایملرکرایسلر ایروسپیس (DaimlerChrysler Aerospace) در سال 1992، شرکت یوروکوپتر (Eurocopter) تاسیس و تولید این هلیکوپتر را ادامه داد و از 2 ژانویه 2014 زیر نظر هلدینگ ایرباس، شرکت ایرباس هلیکوپتر (Airbus Helicopters) به تولید آن می‎پردازد.) اکوریل با توانایی پرواز در ارتفاع بالا شناخته می‎شود و طراحی آن بر اساس به حداقل رساندن میزان خوردگی و تعمیراتی بوده است. این هلیکوپتر همچنین حداقل آلودگی صوتی را دارد و در زمان بسیار کوتاهی آماده پرواز می‎شود. اکوریل همچنین توانایی حمل بار خارجی (Cargo hook) به میزان 907 کیلوگرم، و انجام عملیات بالابری و راپل (Hoist) تا 140 کیلوگرم را نیز دارا می‎باشد. در 25 مارچ 2002، مدل B2 این هلیکوپتر توانست تا ارتفاع 12.954 متری بالا برود و پس از 30 سال رکورد صعود به ارتفاع را از چنگ هلیکوپتر لاما خارج کند. در 14 می 2005 مدل B3 این هلیکوپتر توانست روی قله اورست فرود بیاید و روز بعد هم آن را تکرار کرد. برای ثبت این رکورد، هلیکوپتر باید 2 دقیقه روی قله می‎ماند ولی هر بار 4 دقیقه روی قله ایستاد. در 29 آوریل 2010، یک B3 توانست 3 کوهنورد اسپانیایی گرفتار در هیمالیا را در ارتفاع 6900 متری به صورت همزمان نجات دهد و رکورد جدیدی را در عملیات امداد و نجات تا این ارتفاع به ثبت برساند. در 20 می 2013 این رکورد ارتقا یافت و این هلیکوپتر در ارتفاع 7800 متری عملیات نجات دیگری را رقم زد. این هلیکوپتر با نام تجاری AStar موفقیت چشمگیری را هم در آمریکا داشته و پرکاربردترین هلیکوپتر سبک این کشور لقب گرفته است به طوری که در سال 2012 از مجموع 3300 اکوریل تولیدی، 783 اکوریل در آمریکا پرواز می‎کردند. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت ساخت شرکت توربومکا فرانسه - مدل B2: موتور Arriel 1D1 ساخت شرکت Turbomeca - مدل B3 با دو نوع موتور: 1. موتور Arriel 2B ساخت شرکت Turbomeca 2. موتور Arriel 2B1 ساخت شرکت Turbomeca ظرفیت مخزن سوخت: 540 لیتر نوع سوخت: Jet A1, Jet A, JP-5, JP-8, GOST 10227 ظرفیت: 6 نفر (1 خلبان و 5 سرنشین یا 2 خلبان و 4 سرنشین) طول: 10.93 متر قطر دیسک ملخ: 10.7 متر ارتفاع: 3.14 متر حداکثر سرعت: 287 کیلومتر بر ساعت برد پروازی: 662 کیلومتر کاربری: چند منظوره شامل حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

هلیکوپتر اکوریل (Écureuil) یک هلیکوپتر مدرنِ تک موتوره، چند منظوره، سبک و "فاتح اورست" است که با کد AS350 (و با نام تجاری AStar در امریکای شمالی) ابتدا در در شرکت (Aérospatiale) فرانسه و سپس در شرکت یوروکوپتر (Eurocopter) (ایرباس هلیکوپتر فعلی) در کشور فرانسه تولید شد. در دهه 1970 میلادی بود که شرکت Aérospatiale برای جایگزینی هلیکوپترهای آلوئت، هلیکوپتر غزال (Gazelle) را تولید کرد. این هلیکوپتر فروش نظامی خوب ولی غیرنظامی نه چندان خوبی را تجربه کرد و از این رو لزوم طراحی هلیکوپتر دیگری احساس شد تا بتواند در بخش غیرنظامی با هلیکوپتر بل 206 رقابت کند. در نتیجه این تلاش‎ها، در تاریخ 27 ژوئن 1974 هلیکوپتر متحول شده‎ای از نظر ساختاری به کد AS350 متولد شد تا چهارمین نسل تولید هلیکوپتر در فرانسه لقب بگیرد و فروش آن از سال 1978 آغاز گردید. از آن زمان تاکنون این هلیکوپتر دستخوش تغییرات زیادی شده است – بدنه همان بدنه نخستین باقی ماند ولی تغییراتی در سیستیم انتقال قدرت، موتور و اویونیک آن اتفاق افتاده است. در 6 فوریه 1987 مدل B2 و در 1 مارچ 1997 مدل B3 این هلیکوپتر تولید شدند. (در پی ادغام دو شرکت ائروسپاسیال (Aérospatiale) و دایملرکرایسلر ایروسپیس (DaimlerChrysler Aerospace) در سال 1992، شرکت یوروکوپتر (Eurocopter) تاسیس و تولید این هلیکوپتر را ادامه داد و از 2 ژانویه 2014 زیر نظر هلدینگ ایرباس، شرکت ایرباس هلیکوپتر (Airbus Helicopters) به تولید آن می‎پردازد.) اکوریل با توانایی پرواز در ارتفاع بالا شناخته می‎شود و طراحی آن بر اساس به حداقل رساندن میزان خوردگی و تعمیراتی بوده است. این هلیکوپتر همچنین حداقل آلودگی صوتی را دارد و در زمان بسیار کوتاهی آماده پرواز می‎شود. اکوریل همچنین توانایی حمل بار خارجی (Cargo hook) به میزان 907 کیلوگرم، و انجام عملیات بالابری و راپل (Hoist) تا 140 کیلوگرم را نیز دارا می‎باشد. در 25 مارچ 2002، مدل B2 این هلیکوپتر توانست تا ارتفاع 12.954 متری بالا برود و پس از 30 سال رکورد صعود به ارتفاع را از چنگ هلیکوپتر لاما خارج کند. در 14 می 2005 مدل B3 این هلیکوپتر توانست روی قله اورست فرود بیاید و روز بعد هم آن را تکرار کرد. برای ثبت این رکورد، هلیکوپتر باید 2 دقیقه روی قله می‎ماند ولی هر بار 4 دقیقه روی قله ایستاد. در 29 آوریل 2010، یک B3 توانست 3 کوهنورد اسپانیایی گرفتار در هیمالیا را در ارتفاع 6900 متری به صورت همزمان نجات دهد و رکورد جدیدی را در عملیات امداد و نجات تا این ارتفاع به ثبت برساند. در 20 می 2013 این رکورد ارتقا یافت و این هلیکوپتر در ارتفاع 7800 متری عملیات نجات دیگری را رقم زد. این هلیکوپتر با نام تجاری AStar موفقیت چشمگیری را هم در آمریکا داشته و پرکاربردترین هلیکوپتر سبک این کشور لقب گرفته است به طوری که در سال 2012 از مجموع 3300 اکوریل تولیدی، 783 اکوریل در آمریکا پرواز می‎کردند. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت ساخت شرکت توربومکا فرانسه - مدل B2: موتور Arriel 1D1 ساخت شرکت Turbomeca - مدل B3 با دو نوع موتور: 1. موتور Arriel 2B ساخت شرکت Turbomeca 2. موتور Arriel 2B1 ساخت شرکت Turbomeca ظرفیت مخزن سوخت: 540 لیتر نوع سوخت: Jet A1, Jet A, JP-5, JP-8, GOST 10227 ظرفیت: 6 نفر (1 خلبان و 5 سرنشین یا 2 خلبان و 4 سرنشین) طول: 10.93 متر قطر دیسک ملخ: 10.7 متر ارتفاع: 3.14 متر حداکثر سرعت: 287 کیلومتر بر ساعت برد پروازی: 662 کیلومتر کاربری: چند منظوره شامل حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

بل 205 (Bell 205) نسخه غیرنظامی هلیکوپتر Bell UH-1 Iroquois، یک هلیکوپتر تک موتوره، دو ملخه و چند منظوره ساخت شرکت بل هلیکوپتر آمریکا است. شرکت بل به درخواست ارتش آمریکا در سال 1955، هلیکوپتر بل 204 را طراحی کرد. بل 204 یک قدم بزرگ در طراحی هلیکوپتر بود و 204 و پس از آن بل 205 مبدل به یکی از موفق‎ترین هلیکوپترهای آمریکایی شدند. نسخه غیرنظامی 204 (204B) نخستین بار در سال 1961 به فروش رسید و در ادامه مدل 205 (205A-1) که بزرگ‎تر، بهینه‎تر و با موتور قدرتمندتری بود به بازار آمد. این هلیکوپتر قادر است تا 2250 کلیوگرم را به صورت حمل بار خارجی (Cargo hook) حمل کند و قابلیت نصب بالابر (Hoist) تا ظرفیت 272 کیلوگرم را دارا می‎باشد. تولید بل 205 تا اوایل دهه 1980 میلادی ادامه پیدا کرد و در این مدت 12 هزار بل 205 تولید شد. تعداد زیادی از مدل‎های نظامی نیز به غیرنظامی تبدیل شدند. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت مدل T53-L-13ساخت شرکت لایکومینگ (Lycoming) آمریکا ظرفیت مخزن سوخت: 830 لیتر نوع سوخت: Jet A1, Jet A, Jet B, JP-4, JP-5, JP-8 ظرفیت: 11 نفر (1 خلبان و 10 سرنشین یا 2 خلبان و 9 سرنشین) طول: 12.69 متر قطر دیسک ملخ: 14.63 متر ارتفاع: 4.5 متر حداکثر سرعت: 220 کیلومتر بر ساعت حداکثر ارتفاع پروازی: 19390 پا (5910 متر) برد پروازی: 533 کیلومتر کاربری: چند منظوره شامل حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، نظارت هوایی، عملیات کوهستان، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

بل 212 (Bell 212) با نام Twin Huey یک هلیکوپتر دو ملخه، دو موتوره و چند منظوره است که توسط شرکت بل هلیکوپتر آمریکا طراحی و تولید شد. نخستین پرواز بل 212 در سال 1968 صورت گرفت. تولید آن ابتدا در تگزاس آمریکا و سپس از سال 1988 در کِبِک کانادا دنبال شد. طراحی بل 212 بر اساس بزرگ کردن ابعاد بل 205 آغاز شد و در ابتدا برای ارتش کانادا توسعه یافت. نخستین پرواز بل 212 در سال 1968 انجام شده بود و در سال 1971 برای مشتریان غیرنظامی هم توسعه یافت. در ژوئن 1977، بل 212 با اخذ مجوزهای لازم به نخستین هلیکوپتر آمریکایی بدل شد که اجازه یافت روی دریا با سیستم خلبان خودکار پرواز کند. در سال 1979 با فروش 8 فروند بل 212 به چین، این هلیکوپتر مبدل به نخستین هلیکوپتر آمریکایی شد که به چین می‎رفت. آخرین فروند از بل 212 در سال 1998 به فروش رسید. این هلیکوپتر دو موتوره قادر است حتی در صورت از دست دادن یکی از موتورها، باز هم با یک موتور باقی مانده به پرواز ادامه دهد. 212 قادر است تا 2268 کیلوگرم بار خارجی (Cargo hook) را هم حمل کند. قابلیت نصب بالابر (Hoist) با ظرفیت 272 کیلوگرم نیز از دیگر قابلیت‎های این هواگرد است. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت سری PT6T-3 یا PT6T-3B با نام تجاری Twin-Pac ساخت شرکت پرت اند ویتنی (Pratt & Whitney) کانادا ظرفیت مخزن سوخت: 830 لیتر (قابل افزایش با استفاده از مخزن‎های کمکی) نوع سوخت: Jet A1, Jet A, Jet B, JP-4, JP-5, JP-8 ظرفیت: حداکثر 15 نفر (2 خلبان و 13 سرنشین) طول: 17.43 متر قطر دیسک ملخ: 14.64 متر ارتفاع: 3.83 متر حداکثر سرعت: 223 کیلومتر بر ساعت حداکثر ارتفاع پروازی: 17.400 پا (5305 متر) برد پروازی: 439 کیلومتر کاربری: چند منظوره شامل عملیات دریایی (Offshore)، حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

بل 412 (Bell 412) یک هلیکوپتر دو موتوره، چهار ملخه و چند منظوره - ساخت شرکت بل هلیکوپتر آمریکا است. بل 412 مدل توسعه یافته بل 212 است که مهمترین تفاوت بین آنها 4 ملخ کامپوزیت 412 می‎باشد. توسعه این مدل با تبدیل دو بل 212 به 412 در اواخر دهه 1970 آغاز شد و در آن 4 ملخ با قطر کمتر جایگزین دو ملخ پهن 212 شدند. نخستین پرواز مدل 412 در آگوست 1979 انجام شد و در ژانویه 1981 مجوزهای پروازی لازم را کسب کرد و در همان ماه فروش این مدل هم آغاز شد. این هلیکوپتر دو موتوره قادر است حتی در صورت از دست دادن یکی از موتورها، باز هم با یک موتور باقی مانده به پرواز ادامه دهد. 412 قادر است تا 2041 کیلوگرم بار خارجی (Cargo hook) را هم حمل کند. قابلیت نصب بالابر (Hoist) با ظرفیت 272 کیلوگرم نیز از دیگر قابلیت‎های این هواگرد است. بل 412 دارای 12 ورژن مختلف است که هم اکنون نیز تولید آن در شرکت بل ادامه دارد. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: توربوشفت سری PT6T-3F یا PT6T-3D با نام تجاری Twin-Pac ساخت شرکت پرت اند ویتنی (Pratt & Whitney) کانادا ظرفیت مخزن سوخت: 810 لیتر (قابل افزایش با استفاده از مخزن‎های کمکی) نوع سوخت: Jet A1, Jet A, Jet B, JP-4, JP-5, JP-8 ظرفیت: حداکثر 15 نفر (2 خلبان و 13 سرنشین) طول: 17.1 متر قطر دیسک ملخ: 14 متر ارتفاع: 4.6 متر حداکثر سرعت: 259 کیلومتر بر ساعت حداکثر ارتفاع پروازی: 20 هزار پا (6096 متر) برد پروازی: 980 کلیومتر کاربری: چند منظوره شامل عملیات دریایی (Offshore)، حمل و نقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزه نگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلم‎برداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...

هلیکوپتر رابینسون آر 44 رِیوِن 2 (Robinson R44 Raven II) یک هلیکوپتر 4 نفره، تک موتوره و سبک است که از سال 1992 توسط شرکت رابینسون هلیکوپتر آمریکا (Robinson Helicopter Company) تولید می‎شود. طراحی و ساخت آن از روی مدل R22 صورت گرفت. نخستین پرواز R44 در 31 مارچ 1990 بود و در دسامبر 1992 توانست مجوزهای پروازی را کسب کند و نخستین فروند از آن در فوریه 1993 به فروش رسید. خانواده هلیکوپترهای رابینسون در سال 1973 میلادی با مدل R22 توسط فرانکلین رابینسون و تیم مهندسی او طراحی شد و نخستین فروند از آن در سال 1979 متولد شد. در دهه1980 طراحی مدل R44 آغاز گردید و در 31 مارچ 1990 به پرواز در آمد. در ژانویه 2000 سری Raven و در جولای 2002 سری Raven II تولید شدند و همگی به طور گسترده توسط آموزشگاه‎های خلبانی هلیکوپتر مورد استفاده قرار می‎گیرند. در سال 1997 یک فروند R44 با خلبانی جنیفر ماری توانست دور دنیا را در 97 روز و با پیمودن 58 هزار کیلومتر طی کند. از سال 2014 نیز مدل R44 رکورددار سرعت موتور پیستونی با 227 کیلومتر بر ساعت است. در 23 دسامبر 2016، شرکت رابینسون 12 هزارمین رابینسون خود را تولید کرد و به فروش رساند. مشخصات فنی عمومی: نوع موتور: پیستونی انژکتوری مدل IO-540-AE1A5 ساخت شرکت لایکومینگ (Lycoming) آمریکا ظرفیت مخزن سوخت: 190 لیتر نوع سوخت: 100LL (Low Lead) aviation fuel یا100/130 aviation fuel ظرفیت: 4 نفر (1 خلبان و 3 سرنشین یا 2 خلبان و 2 سرنشین) طول: 11.65 متر قطر دیسک ملخ: 10.1 متر ارتفاع: 3.3 متر حداکثر سرعت: 227 کیومتر بر ساعت برد پروازی: 560 کیلومتر کاربری: چند منظوره شامل حمل و نقل مسافر و VIP، آموزش، تجسس، گردشگری، نظارت هوایی، فیلم‎برداری و...